De herfstmaanden zijn vaak de lastigste maanden om fit te blijven. Je bent terug van vakantie en weer volledig ondergedompeld in werk of studie. Het herfstachtige weer zit niet mee en je hebt waarschijnlijk weinig of geen sportieve evenementen gepland. Kortom, het is verleidelijk om minder te gaan sporten.
Conditie is helaas niet blijvend. Zodra je stopt met sporten neemt het af, en vaak zelfs sneller dan dat je het opgebouwd krijgt. Een typerend onderzoek naar dit fenomeen gaat over een Olympisch roeier die na afloop van de Olympische spelen 8 weken rust nam en hier vervolgens 20 weken voor nodig had om weer terug op niveau te komen (1).
Nou klinkt 8 weken rust ook wel heel lang. Toch treed een negatief effect van rust al op na 2 weken. Je ziet dan al een significante daling in VO2max, de gouden standaard voor cardio fitheid (2).
Wat kun je er aan doen…
Niet getreurd! Met één keer per week sporten kun je jouw conditie op peil houden. Enige voorwaarde is dat dit een intensieve training op jouw eigen niveau is (3). Haalbaar maar uitdagend dus. Onze tip is dan ook om komende herfstmaanden minstens 1x per week intensief te blijven sporten. Wat enorm kan helpen is om een vaste dag in de week aan te houden als jouw sportdag. Je hoeft dan niet meer na te denken over wat en wanneer, waardoor het een stuk minder (negatieve) energie kost om lekker sportief bezig te blijven. Bijkomend voordeel is dat de mensen om je heen – collega’s, partner, kinderen – ook weten dat jij één keer per week investeert in je eigen gezondheid. Iets om trots op te zijn!
Word lid bij WATTWORKS en plan vandaag nog je eerste training!
Loek Vossen, Bewegingswetenschapper en mede-eigenaar WATTWORKS
—
Literatuur:
(1) Godfrey RJ. The detraining and retraining of an elite rower: a case study. J Sci Med Sport. 2005 Sep;8(3):314-20.
(2) Neufer PD. The effect of detraining and reduced training on the physiological adaptations to aerobic exercise training. Sports Med. 1989 Nov;8(5):302-20.
(3) Mujika I. Detraining: loss of training-induced physiological and performance adaptations. Part II: Long term insufficient training stimulus. Sports Med. 2000 Sep;30(3):145-54.
