Wattworker Ole Cohen deed onlangs een ware monster tocht van 336,71km op een dag in zijn eentje. Gemiddeld fietste hij 31,5km per uur en was hij bijna 11 uur onder weg. Tijdens de tocht verbrandde hij maar liefst ruim 9000 kCal! We vroegen Ole naar het hoe en waarom van deze tocht en of hij het nog eens over zou willen doen.
Wie ben je?
Ole Cohen, 24 jaar oud en ik ben bezig met mijn master ondernemingsrecht.
Sinds wanneer sport je bij Wattworks?
Sinds november 2018.
Waarom ben je bij Wattworks gaan sporten?
Om fit de winter door te komen. Ik wilde graag blijven fietsen, maar de korte dagen en weersomstandigheden maakte dit heel lastig. Bij Wattworks kwam ik fitter de winter uit dan ik de winter in ging. Inmiddels heeft Wattworks gedurende het hele jaar een belangrijke positie ingenomen in mijn trainingsprogramma. Vooral intervaltrainingen op hoge intensiteit kan ik effectiever afwerken bij Wattworks. Externe omstandigheden zoals stoplichten, verkeer of weersomstandigheden spelen namelijk geen rol meer. Wel zo fijn als je efficiënt wil trainen.
Hoe fit was je toen je begon en hoe is dit verder ontwikkeld?
Mijn waardes waren niet slecht, maar er zat nog veel rek in. Vooral de korte intensieve blokken konden beter. De eerste maanden boekte ik de grootste winst. Daarna vlakte de ontwikkeling wat af en zat ik een beetje op een dood punt. Ik denk dat dit vooral kwam omdat mijn levensstijl niet paste bij ‘beter worden’. Inmiddels heb ik mijn levensstijl wat aangepast en merk ik dat ik weer stappen ben gaan maken.
Je hebt onlangs een monster-solo-tocht gedaan, kun je hier meer over vertellen?
Ja, klopt. Er stonden voor dit seizoen heel wat koersen bij mij op de planning, maar door corona zijn alle wedstrijden afgelast. Sinds de strengere maatregelen heb ik ervoor gekozen om echt alleen solo te rijden. Om mezelf te prikkelen ben ik opzoek gegaan naar een andere uitdaging. Ik vertik het op dit moment om blokken te trainen zonder dat er een wedstrijd op het programma staat. Daar haal ik geen voldoening uit. Door het kijken naar filmpjes over ultra racing was ik nieuwsgierig geworden naar lange solotochten. Ik was vooral benieuwd naar de flow, de cadans en het mentale aspect van zo’n rit. Dirty Kanza is zo’n wedstrijd en heeft een afstand van 200 mijl. Ik had daarom die afstand als uitgangspunt genomen voor mijn route. Door wat omleidingen is de rit zelfs nog iets langer geworden.
Heb je nog iets geks meegemaakt onderweg?
Ik heb op een afgelegen plek een Tom-Dumoulintje gedaan. Alle restaurants waren dicht en ik mocht door de maatregelen nergens naar binnen. Ik moest door en had weinig tijd te verliezen. Nood breekt wet en maakt de ervaring wel helemaal af….
Hoe heb je jezelf hierop voorbereid?
Fysiek was ik fit genoeg. Ik had een week daarvoor nog een rit van 200km gemaakt en dat verliep soepel. Verder had ik zorgvuldig een route gemaakt, inclusief waterpunten. Genoeg eten en drinken is cruciaal. Elk uur een banaan, een reep of gel is voor mij het uitgangspunt bij zo’n lange tocht. De zakken van mijn shirt waren dus goed gevuld. Voor de zekerheid had ik ook een powerbank bij me voor mijn fietscomputer.
Zou je het nog een keer doen en wat is je volgende doel?
Ja, het beviel heel goed. Na een paar uur kom je namelijk in een flow en cadans die bijna mediterend werkt. Echt een bijzonder en lekker gevoel. Ook die momenten dat je er even doorheen zit zijn achteraf waardevol. Binnenkort zal ik wel weer zoiets doen. Je moet wat. Ik hoorde in een podcast dat de GBDuro 2020 (een wedstrijd van 2.000km over 10 dagen in GB) misschien wel doorgaat. Wellicht dat ik daar maar eens naar ga kijken…
Zou je het anderen aanraden ook zoiets geks te doen?
Ja, zeker nu alle evenementen zijn afgelast. Dat zijn toch vaak de doelen waar sporters voor trainen. Iets bedenken om jezelf uit te dagen kan dan een mooie stok achter de deur zijn om toch fit te blijven. Bovendien kun je deze tijden ook gebruiken voor dingen die je normaal gesproken niet zou doen. Misschien ga ik in dat kader wel 100 keer het ‘t Kopje op, haha.
Wattworks doet nog een kleine analyse:
– De eerste 100km door de duinen legde Ole af in een tempo van maarliefst 34km/h
– Vanaf Hoek van Holland zakte het tempo in, maar kwam nooit onder de 30km/h
– De totale stoptijd voor de hele tocht kwam is slechts 80 minuten over 12 uur
– Ole stond maar 7x stil tijdens de hele rit
– Zelfs in het laatste uur werd Ole niet verleid om de kortste route naar huis te nemen, maar reed hij nog een stukje om tussen Muiderberg en Weesp om via het Amsterdam-Rijnkanaal terug Amsterdam in te fietsen
Ben jij ook iets geks van plan? Zo’n uitdaging is natuurlijk hartstikke tof om een keer te doen en te kijken hoe ver je met jezelf kunt gaan, ook al maak je het niet half zo gek maakt als Ole. Een dergelijke tocht vraagt echter wel de nodige voorbereidingen; je fitheid moet het toelaten, te weinig of verkeerd eten en drinken is funest en houd er rekening mee dat zo’n tocht ook een flinke aanslag is op je weerstand in deze rare tijden!
Heb je zelf ook iets geks gedaan op de fiets, laat het ons dan vooral weten en stuur een mailtje naar info@wattworks.nl, wie weet kom jij een volgende keer aan bod!
